Zelf ben ik al sinds mijn jeugd een boekenwurm. Elk initiatief dat kinderen aanspoort tot lezen wordt door mij dan ook enthousiast omarmd. Als ik nu naar het plezier van mijn kleuter kijk tijdens de Kinderboekenweek, dan wordt dat beeld alleen nog maar bevestigd. Toch heb ik niet altijd zin in het voorlezen van een boek en maak ik mij er soms wat makkelijk vanaf.
Moe
Op woensdagochtend om kwart over zes vloog onze slaapkamerdeur open. ‘Vandaag is de opening van de Kinderboekenweek’ juichte mijn dochter. Zonder nog samenhangend na te denken met mijn slaperig hoofd kon ik een glimlach toch niet onderdrukken. Heerlijk dat enthousiasme en die vrolijkheid direct bij het wakker worden. En zeker leuk dat de specifieke reden iets met boeken en taal was. Dat het al de zoveelste keer die week was dat ik voor de wekker uit mijn slaap werd gerukt zal menig ouder herkennen. ’s Avonds had ik ondanks mijn eigen passie voor boeken niet zoveel zin meer om voor te lezen. Ik wilde liever zelf met een boek op de bank kruipen.
Taalontwikkeling
Veel lezen is goed voor de taalontwikkeling van jonge kinderen, dat is bekend. Door de Kinderboekenweek worden alle kinderen, leerkrachten en ook ouders in Nederland nog eens extra aangesproken om vooral veel te lezen met kinderen. Oké, dat kwam mij duur te staan vandaag. Want ik kwam laat van mijn werk, en moest in mijn eentje de kinderen op bed leggen. Uiteraard wilden ze deze keer niet hetzelfde verhaaltje. Ik kwam vandaag ook niet weg met een kort verhaaltje, ik moest er gewoon nog één en nog één voorlezen. En eigenlijk geniet ik daar alleen maar van. Maar eerlijk is eerlijk ze moeten mij wel eerst onder druk zetten.
Fantasie
Daarnaast is voorlezen natuurlijk vooral heel erg leuk. Mijn kinderen willen graag dingen naspelen uit boeken. Mijn dochter heeft in haar enthousiasme ook haar verkleedspullen tevoorschijn gehaald. Na wat tegensputteren van mijn kant is zij vandaag verkleed als bruidsmeisje naar school gegaan. Dezelfde fantasie maakt ook dat mijn kinderen regelmatig door mij heen praten als ik aan het voorlezen ben. Soms slaat dat op het verhaal, maar soms fantaseren ze er ook dingen bij die totaal niks te maken hebben met het verhaaltje, Ik probeer mijzelf voor te houden dat dit interactief lezen is, maar soms word ik helemaal gek van.
Ik kan alleen maar hopen dat mijn kinderen met net zoveel plezier gaan lezen als wij. Niet alleen vind ik het zelf een waar genot om te lezen, maar zij worden er vast ook heel slim van. En waarschijnlijk denk ik dan met weemoed terug aan het dagelijkse voorlezen. Hopelijk wordt dat dan vervangen door allerlei boekbesprekingen aan de eettafel.